این نوشته بر اساس سری وبینارهایی به همین نام (لینک) تدوین شده است.
در ابتدا تعریفی ساده از حالت نصبی و آنلاین (ابری) داشته باشیم. on-premise یا همون حالت نصبی یعنی شما نرمافزار رو میخرید و روی کامپیوترهای خودتون نصب میکنید. در مقابل در حالت آنلاین یا ابری، شما در سرویسی ثبتنام میکنید که معمولن از طریق مرورگر قابل دسترسی است. خدمات بر روی سرورهایی میزبانی میشوند که نگهداری و امنیت اونها توسط فرد یا شرکت دیگهای تامین میشه. در این حالت شما مالک نرمافزار نیستید و اون رو کرایه میکنید. در واقع برای چیزی پول میدهید که ازش استفاده میکنید. حالتهای دیگری مثل «ابر خصوصی» و همچنین «ترکیبی یا هیبرید» هم وجود دارند که اینجا در موردش صحبت نمیکنم.
این دو حالت رو میشه در چند بخش بررسی کرد که در ادامه میبینید.
لایسنس
در حالت نصبی، لایسنس باید خریداری بشه و از اون به بعد شما مالک لایسنس هستند و میتوانید از نرمافزار استفاده کنید. شاید نیاز به پرداخت هزینه جداگانه برای پشتیبانی تلفنی باشه ولی ارتقاهای مورد نیاز به صورت رایگان در اختیار قرار میگیرند.
در حالت ابری یا آنلاین، شما ثبتنام کردهاید و این عضویت دارای قوانین خاص و یک تاریخ پایان است. بعد از پایان مدت عضویت، حق دسترسی به سرویس و حتا اطلاعات خودتون رو ندارید. پرداختها در این حالت معمولن ماهانه یا سالانه است.
ارتقا و نگهداری
در حالت نصبی، بروزرسانیها و ارتقاها معمولن محدود به همان نسخه خریداری شده و یا محدود به دورهی زمانی مشخصی هستند. امکان این وجود دارد که در قرارداد ملزم به خرید بروزرسانیها هم شده باشید. در نهایت شما مسئول نصب ارتقاها و بهبود بخشهای نرمافزارتون هستند.
در حالت ابری، شرکت سرویسدهنده معمولن مسئول بروزرسانی خدمات، ارتقای قابلیتها و هرگونه نگهداری لازم برای سرویس از سیستم عامل اون گرفته تا شبکه، دیتابیس و حفاظت از ویروسها است. توجه کنید که شما حق ندارید از ارتقا جلوگیری کنید.
قابلیتها
در حالت نصبی، ما به قابلیت نرمافزار به عنوان ویژگیهای ثابت فکر میکنیم. در واقع ویژگیها در طول زمان تغییری نمیکنند چون شما نرمافزاری با امکانات مشخصی رو نصب کردهاید.
در حالت ابری، ویژگیها و قابلیتهای بسته به نوع و سطح خدمات خریداری شده متفاوته. این تفاوتها در زمینههای یکپارچگی، گزارشگیری و مواردی از این دست وجود دارند.
امنیت
در حالت نصبی، شما میتوانید با استقرار نرمافزار ساختار امنیتی مورد نظر خودتون رو ایجاد کنید. این امکان وجود داره که سیستم کاملن ایزوله شود و دسترسی به آن از طریق اینترنت برقرار نباشد. در اینجا شما مسئول فایروال، سرورها، یافتن تهدیدات، پایش سیستم و امنیت دیتابیس هستید. در عین حال خیالتون راحته که اطلاعات مهم و محرمانهتون بر روی فضایی با مدیریت شخص ثالث قرار ندارند.
بیشتر سرویسهای ابری دارای استانداردهای سختگیرانه امنیتی هستند. فروشنده خدمات مسئول تامین امنیت و یافتن تهدیدات است. اما وجود خدمات بر بستر اینترنت به صورت کلی این سرویسها را به یک هدف جهت حملهها تبدیل میکند.
پس در نهایت در حالت نصبی، هزینهی خرید رو کامل میدهید، هزینه سالانه کمی خواهید داشت و خودتون مسئول ارتقا و نگهداری هستید. در حالت آنلاین، هزینه اولیه پایین است ولی هزینه سالانه بالا خواهد بود. در این روش، فروشنده سرویس مسئول نگهداری سیستم است.