در نوشته‌ی پیشین در مورد تغییرات پراجکت ۲۰۱۹ صحبت شد. اکنون و در این نوشته، اطلاعاتی در مورد آخرین تغییرات، الزامات و قابلیت‌های جدید پراجکت سرور ۲۰۱۹ ارائه میشه. دنبال کنید.

الزامات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری

از آنجایی که پراجکت سرور به عنوان یک سرویس بر روی شیرپوینت سوار شده، الزامات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری آن همان است که برای شیرپوینت تعیین شده است. به صورت کلی این الزامات وجود دارد.

• سیستم عامل: ویندوز سرور ۲۰۱۶ (نسخه استاندارد یا دیتاسنتر) یا ویندوز سرور ۲۰۱۹ (نسخه استاندارد یا دیتاسنتر)
• دیتابیس: مایکروسافت سکوئل سرور ۲۰۱۶ (سرویس پک ۱) یا مایکروسافت سکوئل سرور ۲۰۱۷

در ضمن با مایکروسافت Edge، اینترنت اکسپلورر ۱۱ و آخرین نسخه‌ی مرورگرهای فایرفاکس، کروم و سافاری می‌توان از همه امکانات شیرپوینت ۲۰۱۹ استفاده نمود.
برای اتصال به پراجکت سرور ۲۰۱۹ حتمن باید از پراجکت (MSP) ۲۰۱۶ یا ۲۰۱۹ استفاده کنید. به نظر میاد بهینه‌ترین نسخه پراجکت برای نصب کردن همون ۲۰۱۶ باشه چون میتونه به پراجکت سرور ۲۰۱۳، ۲۰۱۶ و ۲۰۱۹ متصل بشه.

بسته‌های زبانی

همانطور که میدونید از نسخه‌ی ۲۰۱۶ به بعد، پراجکت سرور به عنوان یک محصول مستقل ارائه نمی‌شود و به همراه شیرپوینت نصب می‌شود. برای پراجکت سرور ۲۰۱۹ هم همین شرایط وجود دارد. در نتیجه بسته‌های زبانی مجزایی هم برای پراجکت سرور ارائه نمیشه و همون بسته‌ی زبانی نصب شده بر روی شیرپوینت، بر روی پراجکت سرور اعمال میشه. شیرپوینت ۲۰۱۹، ۵۰ بسته زبانی رو ارائه می‌کند که البته زبان فارسی و تاریخ شمسی همچنان در آنها نیست.
نکته جالب (به ماننده نسخه‌های قبلی) اینجاست که برای بعضی از زبان‌ها، بسته زبانی شیرپوینت وجود دارد ولی برای پراجکت سرور نه. برای نمونه، بسته زبانی شیرپوینت برای فارسی دری ارائه شده ولی پراجکت سرور در آن به صورت انگلیسی ایجاد می‌شود.

آپگرید به پراجکت سرور ۲۰۱۹

معمولن در ایران، آپگرید به صورت کلاسیک انجام نمیشه. ترجیح بر اینه که نسخه‌ی جدید نصب بشه و بعد دیتای سرور قبلی، یواش یواش به سرور جدید منتقل بشه :) البته نمیشه اثر بسته‌های فارسی‌ساز بر روی فارم و خارج کردن ادمین‌ها از مسیر معمول آپگرید رو در نظر نگرفت.

به هر حال دانستن این موارد در باب ارتقا به پراجکت سرور ۲۰۱۹ خالی از لطف نیست.

• ارتقا فقط از پراجکت سرور ۲۰۱۶: اگر نسخه‌هایی پایینتر از ۲۰۱۶ دارید، ابتدا باید به نسخه‌ی ۲۰۱۶ آپگرید کنید و بعد به سمت ۲۰۱۹ حرکت کنید.
  
• ارتقا مجموعه سایت PWA: دیتابیس محتوا (Content Database) شیرپوینت ۲۰۱۶ که حاوی اطلاعات سایت PWA است باید در حین ارتقا به صورت مجزا آپگرید بشه.
• عدم امکان ارتقای در جا (in-place): منظور این است که امکان تبدیل سریع پراجکت سرور ۲۰۱۶ به ۲۰۱۹ نیست. اول باید یک پراجکت سرور ۲۰۱۹ نصب کنید و بعد دیتابیس‌های قبلی رو به آن وصل کنید.
• ارتقا فقط توسط پاورشل: ویزاردی برای آپگرید وجود ندارد و باید برای انجام ارتقا از کامندهای پاورشل استفاده کنید، همونطور که در ارتقای ۲۰۱۶ چنین بود.
  

تغییرات سایت PWA

و اما در نهایت چیزی که بیشتر از همه به چشم می‌آید، تغییر در قابلیت‌های سایت PWA است که توسط لایه‌های مختلف کاربری به کار گرفته میشه. همه‌ی این تغییرات در پراجکت سرور ۲۰۱۹، پیش از این در نسخه‌ی آنلاین پراجکت سرور (Project Online) معرفی شده بودند. به غیر از بهبودهایی که در عملکرد این سایت ایجاد شده است، شاهد تغییرات دیگری هم هستیم که در ادامه می‌آید. هر کدام از این موارد نیاز به توضیح و معرفی کامل داره که در نوشته‌ی دیگری به آنها می‌پردازم. فعلن به خلاصه اینکه:

• ارتقای قابلیت وظیفه‌های تیمی: امکان تخصیص وظیفه‌های پروژه به تیم (به جای منبع)
• داده‌های زمانی گزارش‌دهی: امکان دریافت اطلاعات بر روی خط زمان جهت گزارش‌دهی
• اطلاعیه‌های ایمیلی: گزینه‌های جدید برای دریافت اطلاعیه توسط ادمین‌های سایت
• شناسه‌های پروژه: امکان ایجاد شناسه (ID) سفارشی برای هر پروژه
• کاهش محدودیت در تعداد فیلدهای سفارشی: افزایش تعداد فیلدهای سفارشی قابل ایجاد از هر نوع (متنی، انتخابی و ..) برای هر نهاده (پروژه، وظیفه، منبع و تایم‌شیت)